Τεχνητά φύλλα φέρνουν το φως

Ερευνητές αναπτύσσουν τεχνητά φύλλα που «φωτοσυνθέτουν» ηλεκτρική ενέργεια

 

 

Το τεχνητό φύλλο του ΜΙΤ καλύπτει προς το παρόν τις ανάγκες σε ηλεκτρικό ρεύμα ενός νοικοκυριού του Τρίτου Κόσμου.

Βοστώνη

Ερευνητές του ΜΙΤ ανέπτυξαν ένα «τεχνητό φύλλο» που μιμείται τη λειτουργία της φωτοσύνθεσης στα φύλλα των δέντρων. Η συσκευή, ελπίζουν, θα αξιοποιεί τη λιακάδα πιο αποτελεσματικά από τα σημερινά φωτοβολταϊκά συστήματα.

«Εδώ και δεκαετίες, η ανάπτυξη ενός πρακτικού τεχνητού φύλλου είναι ένα από τα "Ιερά Δισκοπότηρα" της επιστήμης. Εμείς πιστεύουμε ότι τα καταφέραμε» υπερηφανεύεται ο καθηγητής Ντάνιελ Νοσέρα, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Στη σημερινή του μορφή, το τεχνητό φύλλο μπορεί να καλύψει τις ανάγκες ενός νοικοκυριού στις αναπτυσσόμενες χώρες. Στο μέλλον, όμως, θα μπορούσε να γίνει ακόμα πιο αποδοτικό, ανέφεραν οι ερευνητές.

Η συσκευή του MIT, μικρή και λεπτή σαν τραπουλόχαρτο, παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας.
Από τη χλωροφύλλη στο πυρίτιο

Στους χλωροπλάστες των φυτών (τα οργανίδια όπου συγκεντρώνεται η χλωροφύλλη) η ηλιακή ενέργεια αξιοποιείται για την παραγωγή σακχάρων, χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη διοξείδιο του άνθρακα και νερό. Ένα ενδιάμεσο στάδιο αυτής της διαδικασίας είναι η διάσπαση του νερού σε υδρογόνο και οξυγόνο.

Αυτό ακριβώς είναι το στάδιο που μιμείται το τεχνητό φύλλο του MIT: Η συσκευή επιπλέει σε ένα δοχείο με νερό και το διασπά σε υδρογόνο και οξυγόνο. Τα αέρια αυτά διοχετεύονται στη συνέχεια σε μια κυψέλη καυσίμου, όπου αντιδρούν ελεγχόμενα και μετατρέπονται εκ νέου σε νερό, παράγοντας ταυτόχρονα ηλεκτρική ενέργεια.

Ο Δρ Νοσέρα επισημαίνει ότι η εφεύρεση της ομάδας του δεν είναι το πρώτο τεχνητό φύλλο. Μια αντίστοιχη συσκευή είχε παρουσιαστεί πριν από μια δεκαετία στο αμερικανικό Εθνικό Εργαστήριο Ανανεώσιμης Ενέργειας. Δεν μπορούσε όμως να χρησιμοποιηθεί σε μεγάλη κλίμακα, καθώς ήταν κατασκευασμένη από σπάνια και ακριβά υλικά και είχε διάρκεια ζωής μόλις μια μέρα.

Το νέο τεχνητό φύλλο είναι αντίθετα σταθερό και φτηνό. Το κλειδί για την ανάπτυξή του ήταν η ανακάλυψη φθηνών καταλυτών με νικέλιο και κοβάλτιο, οι οποίοι διασπούν εύκολα τα μόρια νερού χωρίς να αλλοιώνονται ή να χάνουν τη δραστικότητά τους.

Τοποθετημένοι με ακρίβεια πάνω σε μια βάση από πυρίτιο, ανάμεσα σε μικροσκοπικά ηλεκτρονικά κυκλώματα, οι καταλύτες αυτοί είναι ήδη «δέκα φορές πιο αποδοτικοί από τη φωτοσύνθεση» υποστηρίζει η ερευνητική ομάδα.

«Η φύση λειτουργεί με φωτοσύνθεση» σχολιάζει ο Δρ Νοσέρα. «Πιστεύω ότι ο κόσμος του μέλλοντος θα λειτουργεί με φωτοσύνθεση σε τεχνητά φύλλα» προβλέπει.

Ο καθηγητής του MIT μπορεί κάλλιστα να έχει δίκιο. Πρόσφατα, εξάλλου, υπέγραψε συμφωνία με τον ινδικό όμιλο Tata, με στόχο τη δημιουργία ενός εμπορικού συστήματος με τεχνητά φύλλα σε διάστημα ενάμισι χρόνου.

Πηγή : alfavita.gr

Λίμνες της Αυστραλίας λάμπουν στη νύχτα με βιοφωταύγεια

 

Ο χρόνος έκθεσης για αυτή τη φωτογραφία ήταν ένα δευτερόλεπτο. Η λάμψη ήταν έντονη ακόμα και στο γυμνό μάτι (Πηγή: PhilHart.com)  

Μελβούρνη, Αυστραλία

Οι σαρωτικές πυρκαγιές που κατέστρεψαν το γύρω δάσος προκάλεσαν μια ασυνήθιστη, εντυπωσιακή παρενέργεια στις Λίμνες Γκίπσλαντ της Αυστραλίας: τα νερά άρχισαν να εκπέμπουν ένα απόκοσμο, γαλάζιο φως, λόγω ενός μικροοργανισμού που λειτουργεί όπως οι πυγολαμπίδες.

«Η βιοφωταύγεια ήταν πολύ λαμπερή, ακόμα και στο γυμνό μάτι. Ήταν σαν να παίζαμε με φωσφοριζέ μπογιά» αναφέρει στο in.gr ο Φιλ Χαρτ, ο φωτογράφος που απαθανάτισε το φαινόμενο.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Όπως εξηγεί, η ιστορία ξεκίνησε το 2006, όταν 70 αλλεπάλληλες πυρκαγιές κατέστρεψαν δέκα εκατομμύρια στρέμματα δάσους στην πολιτεία Βικτώρια. Οι βροχές που ακολούθησαν το επόμενο διάστημα παρέσυραν στις λίμνες θρεπτικά συστατικά του εδάφους, κυρίως άζωτο και φώσφορο.
Το άμεσο αποτέλεσμα ήταν να εκδηλωθεί στις Λίμνες Γκίπσλαντ ένα φαινόμενο ευτροφισμού: η εισροή θρεπτικών συστατικών οδήγησε στην εκρηκτική αύξηση του Synechococcus, ενός κυανοβακτηρίου που φωτοσυνθέτει όπως τα φυτά.
Στα τέλη του 2007, το Synechococcus είχε κάνει τα νερά καταπράσινα και απωθητικά για τους κολυμβητές (ένθετη αριστερά).
Λίγους μήνες αργότερα, το καλοκαίρι του 2008, το πράσινο χρώμα εξαφανίστηκε μυστηριωδώς από τα νερά και αντικαταστάθηκε από μια γαλάζια λάμψη στη διάρκεια της νύχτας.
«Οι επιστημονικές δειγματοληψίες και αναλύσεις επιβεβαίωσαν τα είδη μικροοργανισμών που ευθύνονταν για τη βιοφωταύγεια» αναφέρει ο Χαρτ. Οι έρευνες έδειξαν ότι επρόκειτο για το Noctiluca scintillans, έναν μικροοργανισμό που κατατάσσεται στα δινομαστιγωτά. Το λαμπερό μικρόβιο πολλαπλασιάστηκε στη λίμνη τρώγοντας τα κυανοβακτήρια Synechococcus.
Είναι σπάνια μια τέτοια συγκέντρωση μικροοργανισμών που προκαλούν βιοφωταύγεια. Το Noctiluca scintillans απαντάται συχνότερα στη θάλασσα και είναι γνωστό στην αγγλική γλώσσα ως «θαλασσινή λάμψη».
Ο μικροοργανισμός μπορεί να παράγει φως κατά βούληση ενεργοποιώντας το ένζυμο λουσιφεράση, το οποίο αντιδρά με την πρωτεΐνη λουσιφερίνη. Ο μηχανισμός αυτός είναι ίδιος με αυτόν που χρησιμοποιεί η πυγολαμπίδα.
Οι πυγολαμπίδες όμως χρησιμοποιούν τα φωτεινά μηνύματα για να επικοινωνούν μεταξύ τους, ενώ το Noctiluca scintillans φαίνεται ότι εκπέμπει φως για λόγους άμυνας: όταν ένας θηρευτής γίνει αντιληπτός λόγω της αναταραχής που προκαλεί στο νερό, το δινομαστιγωτό αρχίζει να λάμπει. Αυτό προσελκύει άλλους, μεγαλύτερους θηρευτές, οι οποίοι καταναλώνουν τους επίδοξους θηρευτές του μικροβίου και το σώζουν.
Αυτό σημαίνει ότι το φως είναι εντονότερο στα σημεία όπου το νερό κινείται -εκεί που σκάει το κύμα, σε ρυτιδώσεις της επιφάνειας, ακόμα και εκεί που παίζουν οι κολυμβητές.
«Έχω δει τη βιοφωταύγεια πολλές φορές στο παρελθόν, ποτέ όμως δεν ήταν τόσο φωτεινή όσο το καλοκαίρι του 2008/2009» αναφέρει ο Χαρτ, ο οποίος παραδίδει μαθήματα αστροφωτογραφίας στη Μελβούρνη και διδάσκει τις τεχνικές που κρύβονται πίσω από αυτές τις εντυπωσιακές εικόνες.
Για να απαθανατίσει το φαινόμενο, ο Χαρτ άφησε ανοιχτό το κλείστρο της φωτογραφικής μηχανής για διάστημα από ένα δευτερόλεπτο έως μιάμιση ώρα. Οι εικόνες με τη μεγαλύτερη έκθεση κατέγραψαν ακόμα και την κυκλική κίνηση των άστρων πάνω από τη λίμνη.
Το θεαματικό φαινόμενο ήταν όμως παροδικό. Όπως λέει ο Χαρτ, «οι Λίμνες Γκίπσλαντ βρίσκονται πλέον σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Είχαμε έναν χρόνο σταθερών βροχών που βοήθησε να αυξηθεί η ροή νερού στις λίμνες. Η βιοφωταύγεια που απομένει είναι πια ελάχιστη».

Πηγή : in.gr

Ψηφιακή βιβλιοθήκη με υλικό για την εκπαίδευση

Ο δικτυακός τόπος υλοποιήθηκε από το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης

Το εκπαιδευτικό υλικό και οι μελέτες που έχουν παραχθεί στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Αρχική Επαγγελματική Κατάρτιση» (ΕΠΕΑΕΚ Ι και ΙΙ) βρίσκονται πλέον συγκεντρωμένα σε μια ψηφιακή βιβλιοθήκη, όπως ανακοίνωσε το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ).
Με μία απλή αναζήτηση στον δικτυακό τόπο http://repository.edulll.gr, κάθε χρήστης μπορεί πλέον να βρει χρήσιμο εκπαιδευτικό υλικό, να διαβάσει μελέτες και εκθέσεις, να ξεφυλλίσει βιβλία και εγχειρίδια, να δει σχετικά βίντεο και παρουσιάσεις από ημερίδες και συνέδρια.
Η Ψηφιακή Βιβλιοθήκη, η οποία υλοποιήθηκε από το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ), προσφέρει εύκολη πλοήγηση και απλή και σύνθετη αναζήτηση, ενώ ήδη από την αρχική σελίδα ο χρήστης έχει τη δυνατότητα να δει συγκεντρωμένα όλα τα θέματα του τομέα της εκπαίδευσης και της δια βίου μάθησης για τα οποία έγιναν κρίσιμες παρεμβάσεις κατά τη διάρκεια του Β' και Γ' ΚΠΣ.
Ο δικτυακός τόπος συγκεντρώνει, με τρόπο φιλικό προς τον χρήστη, πλούσιο περιεχόμενο για τη διαπολιτισμική εκπαίδευση, την προσχολική αγωγή, τη δια βίου μάθηση, την ειδική αγωγή και για ένα ευρύ σύνολο συναφών θεμάτων. Δίνεται έτσι, για πρώτη φορά, η δυνατότητα για την ευρύτερη πρακτική αξιοποίηση και προβολή του υλικού αυτού σε μαθητές, εκπαιδευτικούς, επιστήμονες, ερευνητές, αλλά και σε όλους τους πολίτες.

 

Πηγή : newsbeast.gr

Solarball: Καθαρισμός Νερού με τη Βοήθεια του Ηλίου

Μια μικρή, αλλά σημαντική λύση για το πρόβλημα της υδροδότησης προσφέρει ο Jonathan Liow, ο οποίος σχεδίασε την Solarball, μια «ηλιακή» μπάλα, που παράγει πόσιμο νερό με τη βοήθεια του ηλίου και μπορεί να καλύψει τις ανάγκες ανθρώπων σε ευαίσθητες περιοχές του πλανήτη.

Χαρακτηριστικό, σύμφωνα με τον ίδιο είναι το γεγονός ότι ένας στους οκτώ ανθρώπους στον πλανήτη δεν διαθέτει πρόσβαση στο καθαρό πόσιμο νερό. Η Solarball είναι ένα gadget που μπορεί να μεταχειριστεί ο καθένας με ευκολία και παράγει 3 λίτρα νερού καθημερινά, μέσω της φυσικής διαδικασίας της εξάτμισης. Ο χρήστης εισάγει το βρόμικο νερό και τοποθετεί την μπάλα στον ήλιο. Στη συνέχεια, η Solarball το καθαρίζει και το κάνει κατάλληλο για πόση.

Πηγή : neaenergeia.gr

Πώς χτίστηκε ο πύργος του Άιφελ

Είναι ένα από τα διασημότερα και αναγνωρίσιμα μνημεία παγκοσμίως. Το σύμβολο της Γαλλίας ολοκληρώθηκε το 1889 και μέχρι το 1930 ήταν το ψηλότερο κτήριο στον κόσμο. Έχει ύφος 300 μέτρα και ζυγίζει 10000 τόνους!

Μερικά χρήσιμα στοιχεία:
300 εργάτες δουλέψανε για 2 χρόνια για να κατασκευαστεί ο πύργος
Χρειάστηκαν 15000 σιδερένια τμήματα και 2,5 εκ. πριτσίνια
Αποκλίνει το πολύ 12 εκατοστά στη διάρκεια ισχυρών ανέμων
Το ύψος του διαφοροποιείται εώς και 15 εκατοστά ανάλογα με τη θερμοκρασία
Η βαφή του απαιτεί 40 τόνους χρώμα!

Πηγή : perierga.gr

Τι ειναι η ηλεκρομαγνητική ακτινοβολία

H ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, αν και αόρατη, έχει υπόσταση: αποτελεί προϊόν κυμάτων ηλεκτρικής και μαγνητικής ενέργειας τα οποία διοχετεύονται στον ελεύθερο χώρο. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων είναι το φυσικό φως, που είναι η πλέον ορατή μορφή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Ωστόσο, εξαιτίας κυρίως της ανάπτυξης της τεχνολογίας, η διοχέτευση ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στον ελεύθερο χώρο έχει αυξηθεί δραματικά.

Ποιες είναι οι επιδράσεις της
Oι επιδράσεις της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας διακρίνονται στις θερμικές και στις μη θερμικές. Oι πρώτες οφείλονται στην αύξηση της θερμοκρασίας των ιστών του ανθρώπινου οργανισμού από την ακτινοβολία που προσπίπτει σε αυτούς. Oι επιπτώσεις στην υγεία εμφανίζονται όταν η θερμοκρασία του σώματος αυξηθεί πάνω από 1 βαθμό Κελσίου. Oι μη θερμικές επιδράσεις αντίθετα προκαλούνται με όλους τους άλλους τρόπους εκτός από την αύξηση της θερμοκρασίας στους ιστούς του ανθρώπινου οργανισμού. Ένα καλό παράδειγμα μη θερμικής επίδρασης, είναι οι επιληπτικές κρίσεις που προκαλούνται σε ευαίσθητα άτομα από τη χρήση διακοπτόμενου φωτός ή μεταβολές που έχουν παρατηρηθεί σε χρωμοσώματα και γονίδια. Oι μη θερμικές επιδράσεις οφείλονται στο γεγονός ότι ο ανθρώπινος οργανισμός είναι ένας ευαίσθητος ηλεκτροχημικός μηχανισμός.

Τα συμπτώματα και οι πιθανές ασθένειες
Η άποψη εκείνων που υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί όταν κάνουμε χρήση της ασύρματης τεχνολογίας είναι ξεκάθαρη: οι συνέπειες μπορεί να είναι βλαβερές. Τα αποτελέσματα επιδημιολογικών και πειραματικών μελετών σε κύτταρα και πειραματόζωα συνηγορούν υπέρ της άποψης ότι η ένταση της ακτινοβολίας κινητής τηλεφωνίας κάτω από τα όρια ασφαλείας είναι επιβλαβής, με συμπτώματα όπως: πονοκέφαλοι, κόπωση, προσωρινή απώλεια μνήμης, μείωση των μαθησιακών ικανοτήτων, ενώ μπορεί να προκληθεί ακόμη και κακοήθης όγκος του ακουστικού νεύρου. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι όλοι όσοι χρησιμοποιούν κινητό τηλέφωνο θα παρουσιάσουν συμπτώματα ή κάποια πάθηση. Να σημειωθεί εδώ πως, όπως επεσήμανε ο καθηγητής κ. Μαργαρίτης, οι επιπτώσεις αυτές δεν έχουν επιβεβαιωθεί σε ανθρώπινους οργανισμούς, από τη στιγμή που δεν είναι δυνατόν να γίνουν πειράματα σε αυτούς.

Ποιοι είναι πιο ευάλωτοι

Στο ερώτημα αυτό η απάντηση του καθηγητή κ. Μαργαρίτη εστιάζει στα παιδιά, επειδή τόσο ο εγκέφαλός τους όσο και ολόκληρος ο οργανισμός τους αναπτύσσονται συνεχώς. Επιπλέον το πάχος του κρανιακού οστού των παιδιών είναι πολύ μικρότερο εκείνου των ενηλίκων και η ακτινοβολία διεισδύει στον εγκέφαλο πολύ πιο εύκολα. Μελέτες έχουν συσχετίσει την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία με καρκίνους διάφορων ειδών, ανάμεσα στους οποίους και η παιδική λευχαιμία. Oι ειδικοί τονίζουν ότι δεν είναι δυνατόν να προβλεφθεί τι θα συμβεί σε βάθος χρόνου αν γίνεται αλόγιστη χρήση κινητού τηλεφώνου από ένα παιδί, είτε τηλεφωνεί, είτε το τοποθετεί στα ρούχα του. Γι’ αυτό, συνιστούν να αποφεύγεται τελείως η χρήση του κινητού στο αυτί παρά μόνο για επείγουσες περιπτώσεις και για μικρή διάρκεια (μισό έως ένα λεπτό την ημέρα).
Η περιορισμένη και ασφαλής χρήση των κινητών και γενικά της ασύρματης τεχνολογίας από τα παιδιά αποτελεί ένα μεγάλο «στοίχημα» των γονέων. Η δυσκολία ίσως έγκειται στο γεγονός ότι η βιομηχανία ασύρματης τεχνολογίας στηρίζει μεγάλο μέρος των κερδών της στα παιδιά, που δελεάζονται από τις τεχνολογικές εξελίξεις. Αυτό καθίσταται σαφές και από μια έρευνα που ο καθηγητής Hardell και η ομάδα του διεξήγαγαν στη Σουηδία. O καθηγητής Hardell δήλωσε σχετικά στο Vita: «Η έρευνά μας έδειξε ότι τα περισσότερα παιδιά στη Σουηδία ηλικίας 7-14 ετών κάνουν συστηματική χρήση κινητών ή ασύρματων τηλεφώνων. Επιπρόσθετα, η έρευνα έδειξε ότι τα ποσοστά χρήσης hands free είναι πολύ χαμηλά».

Πηγή : in.gr

Οι επιπτώσεις της ραδιενέργειας στην ανθρώπινη υγεία

Αθήνα

Καίσιο-137 και ιώδιο-131 είναι τα ραδιενεργά υλικά που έχουν διαρρεύσει μέχρι στιγμής από το ατύχημα του πυρηνικού εργοστασίου στην Φουκουσίμα της Ιαπωνίας, αναφέρει Το Βήμα.
Ανεξάρτητα πάντως από το είδος του ραδιενεργού στοιχείου, η έκθεση στην ιονίζουσα ακτινοβολία έχει σοβαρές επιδράσεις στην ανθρώπινη φυσιολογία. Ειδικότερα, η ιονίζουσα ακτινοβολία διασπά τους χημικούς δεσμούς σε μόρια (DNA, πρωτεΐνες) των κυττάρων μας. Ο οργανισμός μας ανταποκρίνεται στην πρόκληση θέτοντας σε λειτουργία τους μηχανισμούς επιδιόρθωσης που διαθέτει. Ωστόσο, όταν η επίθεση που έχει δεχθεί είναι ισχυρή (μεγάλη δόση ακτινοβολίας) και διασκορπισμένη σε ολόκληρο το σώμα (σε αντίθεση με την θεραπευτική ακτινοβολία που είναι πάντοτε εντοπισμένη), οι μηχανισμοί επιδιόρθωσης δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν.
Ιστοί και κυτταρικοί τύποι που πολλαπλασιάζονται έντονα, είναι αυτοί που πλήττονται περισσότερο από την ιονίζουσα ακτινοβολία. Μεταξύ αυτών είναι τα αιμοποιητικά κύτταρα του μυελού των οστών, αλλά και τα επιθηλιακά κύτταρα του γαστρεντερικού συστήματος. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που η ναυτία και οι εμετοί είναι τα πρώτα συμπτώματα της έκθεσης σε ραδιενέργεια, ακολουθούμενα από διάρροιες πυρετό και πονοκεφάλους. Ισχυρές δόσεις ακτινοβολίας οδηγούν σε πολυοργανική ανεπάρκεια και θάνατο.
Εκτός από τις άμεσες επιπτώσεις, η ιονίζουσα ακτινοβολία έχει και μακροπρόθεσμες συνέπειες στον ανθρώπινο οργανισμό. Οι μεταλλάξεις που υφίσταται το DNA από την ακτινοβολία, οδηγούν σε εμφάνιση καρκίνου. Καθώς το DNA είναι το υλικό που κληροδοτείται από τη μια γενιά στην επόμενη, οι επιπτώσεις της έκθεσης σε ραδιενέργεια συχνά διαπιστώνονται και σε απογόνους των θυμάτων.

Τα ισότοπα της Φουκουσίμα

Το καίσιο-137 είναι διαλυτό στο νερό και ιδιαίτερα τοξικό για τον ανθρώπινο οργανισμό. Πειράματα σε σκύλους έδειξαν ότι μια δόση της τάξεως των 44 μικρογραμμαρίων ραδιενεργού καισίου ανά κιλό επέφερε τον θάνατο σε διάστημα 3 εβδομάδων. Αντίδοτο στο ραδιενεργό καίσιο, το οποίο κατανέμεται ομοιόμορφα στον οργανισμό με κάπως αυξημένες συγκεντρώσεις στο μυϊκό σύστημα, είναι το κυανούν της Πρωσσίας ή Πρωσσικό μπλέ. Πρόκειται για μια συνθετική χρωστική η οποία συνδέεται μαζί του και επιταχύνει την αποβολή του από τον οργανισμό. H Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (Food and Drug Administration, FDA) έχει εγκρίνει κάψουλες των 500 χιλιοστογραμμαρίων υψηλής καθαρότητας της χρωστικής για τη συγκεκριμένη χρήση
Το ιώδιο-131 έχει πολύ μικρό χρόνο ημιζωής (μια εβδομάδα) αλλά είναι ιδιαίτερα τοξικό καθώς ο οργανισμός το συγκεντρώνει όλο στον θυρεοειδή. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι τα κρούσματα καρκίνου του θυρεοειδούς αυξήθηκαν δραματικά μεταξύ των ατόμων που εκτέθηκαν στην ραδιενέργεια του Τσέρνομπιλ. Προκειμένου να προστατευτεί κανείς από το ραδιενεργό ιώδιο θα πρέπει να λάβει προληπτικά ιωδιούχο κάλιο (υπάρχει σε μορφή χαπιού ή σε διάλυμα). Το σκεπτικό αυτής της πρακτικής είναι πως ένας θυρεοειδής κορεσμένος σε ιώδιο δεν θα απορροφήσει το ραδιενεργό ισότοπο. Η πείρα έδειξε ότι η εν λόγω πρακτική δουλεύει: η προληπτική χορήγηση ιωδιούχου καλίου στην Πολωνία μετά το ατύχημα του Τσέρνομπιλ, κράτησε τα κρούσματα καρκίνου του θυρεοειδούς στα φυσιολογικά επίπεδα.
Σύμφωνα με τις ιαπωνικές αρχές, δεν έχει υπάρξει διαρροή άλλων ραδιενεργών ισοτόπων και τα χειρότερα έχουν προς το παρόν αποφευχθεί. Παραδείγματος χάριν , μια διαρροή πλουτωνίου-239 δεν θα αύξανε απλώς τους καρκίνους του πνεύμονα στο άμεσο σχετικά μέλλον αλλά οι επιπτώσεις του θα ήταν ανυπολόγιστες καθώς έχει χρόνο ημιζωής 24.000 χρόνια…

Πηγή : in.gr

Οι υπέροχοι και μυστήριοι αριθμοί Fibonacci

Η ακολουθία αριθμών στην οποία ο κάθε αριθμός είναι ίσος με το άθροισμα των δύο προηγούμενων είναι γνωστή ώς ακολουθία Fibonacci: 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377, 610, 987, 1597, 2584, 4181, ...  (κάθε αριθμός είναι ίσος με το άθροισμα των δύο προηγούμενων).

 Επιπλέον, ο λόγος δύο διαδοχικών αριθμών της ακολουθίας τείνει προς την αποκαλούμενη Χρυσή Τομή, ή Χρυσή αναλογία, ή Αριθμό φ =1.618033989.  Ο αντίστροφος της Χρυσής Τομής 1/φ= 0.618033989, με αποτέλεσμα να ισχύει: 1/φ=φ-1.

Ένα ορθογώνιο τετράπλευρο του οποίου ο λόγος των πλευρών είναι ίσος με 1/φ ονομάζεται Χρυσό Ορθογώνιο.

Η ακολουθία Fibonacci παράγεται από τη σχέση f(1) = f(2) = 1 , f(n+1) = f(n) + f(n-1), και απαντάται συχνά σε πολλούς τομείς των μαθηματικών και των άλλων επιστημών. Είναι όμως σημαντικό και το πόσο συχνά συναντάται στη φύση, σε μοτίβα όπως τα λουλούδια ή τα φύλλα των φυτών.

"Οι αριθμοί Fibonacci είναι το αριθμητικό σύστημα της φύσης. Εμφανίζονται παντού στη φύση, από τη διάταξη των φύλλων στα φυτά μέχρι το μοτίβο των πετάλων στα λουλούδια, τις πευκοβελόνες, ή τα στρώματα του φλοιού ενός ανανά. Φαίνεται πώς οι αριθμοί Fibonacci σχετίζονται με την ανάπτυξη κάθε ζωντανού οργανισμού, ενός κυττάρου, ενός σπυριού σταριού, μιας κυψέλης μελισσών, ακόμα της ίδιας της ανθρωπότητας. "  Stan Gristhttp://www.stangrist.com/fibonacci.htm (E)

Ιστορία

Ο Fibonacci ήταν πολύ γνωστός στην εποχή του και αναγνωρίζεται σήμερα ώς ο μεγαλύτερος μαθηματικός του Μεσαίωνα. Γεννήθηκε στη δεκαετία του 1170 και πέθανε αυτή του 1240. Άγαλμά του υπάρχει στο νεκροταφείο, δίπλα στον Καθεδρικό Ναό της Pisa, κοντά στον περίφημο πύργο. Το όνομά του έχει δοθεί σε δύο δρόμους, στην Pisa και τη Φλωρεντία. Το πραγματικό του όνομα ήταν Leonardo Pisano, όμως ο ίδιος αποκαλούσε τον εαυτό του Fibonacci, σύντμηση του Filius Bonacci (γιός του Bonacci), από το όνομα του πατέρα του. Ο πατέρας του Leonardo, Guglielmo Bonacci, ήταν τελωνειακός υπάλληλος στη Βορειοαφρικανική πόλη Bugia. Ο Fibonacci μεγάλωσε εκεί και η εκπαίδευσή του επηρεάστηκε σημαντικά από τους Μαυριτανούς αλλά και από τα ταξίδια που έκανε αργότερα σε όλο το μήκος της Μεσογειακής ακτής. Έτσι γνώρισε πολλούς εμπόρους και έμαθε τα αριθμητικά συστήματα που αυτοί χρησιμοποιούσαν για τις συναλλαγές και τους λογαριασμούς τους. Σύντομα διαπίστωσε τα πλεονεκτήματα του «Ινδοαραβικού» αριθμητικού συστήματος και έγινε από τους πρώτους που το εισήγαγαν στην Ευρώπη. Πρόκειται για το αριθμητικό σύστημα που χρησιμοποιείται και σήμερα, με δέκα ψηφία, ένα εκ των οποίων το μηδέν, και την υποδιαστολή.

Το βιβλίο του Liber abbaci (βιβλίο των υπολογισμών) το οποίο ολοκληρώθηκε το 1202 έπεισε αρκετούς Ευρωπαίους μαθηματικούς να χρησιμοποιήσουν το «νέο» σύστημα. Το βιβλίο, γραμμένο στα λατινικά, περιγράφει με λεπτομέρεια τους μαθηματικούς κανόνες που σήμερα διδάσκονται στο δημοτικό για την πρόσθεση, την αφαίρεση, τον πολλαπλασιασμό και τη διαίρεση και περιέχει πολλές ασκήσεις-παραδείγματα με λεπτομέρειες για την εφαρμογή αυτών των κανόνων.

Η ακολουθία Fibonacci και η φύση

Τα φυτά δε γνωρίζουν για την ακολουθία Fibonacci, απλά μεγαλώνουν με τον πιο πρόσφορο και αποδοτικό τόπο. Όμως η ακολουθία κάνει την εμφάνισή της στη διάταξη των φύλων γύρω από το μίσχο. Εμφανίζεται επίσης στην ανάπτυξη των βελόνων αρκετών ειδών ελάτου, καθώς επίσης και στη διάταξη των πετάλων στις μαργαρίτες και τα ηλιοτρόπια. Μερικά κωνοφόρα δένδρα παρουσιάζουν τη σειρά αριθμών στη δομή της επιφάνειας των κορμών τους, ενώ τα φοινικόδενδρα στους δακτυλίους των κορμών τους.

Όμως πώς προκύπτει αυτή η διάταξη, αυτή η συμμετρία σε σχέση με την ακολουθία; Στην περίπτωση του φυλλώματος μπορεί να σχετίζεται με τη μεγιστοποίηση του χώρου που είναι διαθέσιμος για την ανάπτυξη κάθε φύλλου ή το φώς πρέπει να πέφτει πάνω στο κάθε φύλλο. Η φύση προφανώς δεν προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την ακολουθία Fibonacci, αυτή εμφανίζεται ώς το δευτερεύον αποτέλεσμα μιας πολύ βαθύτερης φυσικής διαδικασίας.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι το ίδιο το ανθρώπινο χέρι: κάθε άνθρωπος έχει 2 χέρια, κάθε ένα από τα οποία έχει 5 δάκτυλα, κάθε δάκτυλο αποτελείται από 3 τμήματα που χωρίζονται από 2 αρθρώσεις. Όλοι αυτοί οι αριθμοί ανήκουν στην ακολουθία Fibonacci.

Η γνώση του αριθμού φ και του χρυσού ορθογωνίου ανάγεται στους αρχαίους Έλληνες οι οποίοι βάσισαν πάνω τους το πιο γνωστό έργο τέχνης: ο Παρθενώνας είναι γεμάτος από χρυσά ορθογώνια. Οι μαθητές του μαθηματικού και φιλοσόφου Πυθαγόρα έφταναν στο σημείο να θεωρούν τη χρυσή αναλογία, θεόπνευστη.

Αργότερα ο Leonardo Da Vinci ζωγράφισε το πρόσωπο της Mona Lisa ώστε αυτό να χωράει τέλεια σε ένα χρυσό ορθογώνιο και δόμησε τον υπόλοιπο πίνακα γύρω από το πρόσωπο χωρίζοντάς τον επίσης σε χρυσά ορθογώνια.

Ο Mozart διαίρεσε μεγάλο αριθμό από τις σονάτες του σε δύο μέρη, η χρονική αναλογία των οποίων αντιστοιχεί στη χρυσή τομή, τον αριθμό φ, αν και υπάρχει σημαντική διχογνωμία για το κατά πόσο αυτό έγινε σκόπιμα. Πιο πρόσφατα ο Ούγγρος συνθέτης Bela Bartok και ο Γάλλος αρχιτέκτονας Le Corbusier χρησιμοποίησαν σκόπιμα τη χρυσή αναλογία στα έργα τους. Όμως ακόμα και ο χριστιανικός σταυρός αποτελείται από δύο κάθετες μεταξύ τους γραμμές με την αναλογία ανάμεσα στην κατακόρυφη και την οριζόντια να μην είναι άλλη από τον αριθμό φ.

Ακόμη και σήμερα η χρυσή αναλογία απαντάται σε πλήθος αντικείμενα φτιαγμένα από τον άνθρωπο. Αν θέλει κανείς να δει ένα χρυσό ορθογώνιο αρκεί να κοιτάξει μια πιστωτική κάρτα το σχήμα της οποίας είναι ακριβώς αυτό.

Οι πολυάριθμες εμφανίσεις της χρυσής αναλογίας, και των χρυσών ορθογωνίων στην τέχνη, είναι αντικείμενο συζητήσεων και ερευνών μεταξύ των ψυχολόγων για το κατά πόσο οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται το χρυσό ορθογώνιο για παράδειγμα, ώς πιο όμορφο και αρμονικό σχήμα από οποιοδήποτε άλλο ορθογώνιο. Το 1995 ο καθηγητής Christopher Green του Πανεπιστημίου York στο Toronto, σε ένα άρθρο του στο περιοδικό Perception παρουσιάζει τα αποτελέσματα μιας σειράς πειραμάτων που δεν έδειξαν κάποια μετρήσιμη προτίμηση για το χρυσό ορθογώνιο, δεν παραλείπει όμως να αναφέρει ότι αρκετοί άλλοι συνάδελφοί του έχουν αντίστοιχα δεδομένα που υποδηλώνουν ακριβώς το αντίθετο, ότι δηλαδή υπάρχει μια τέτοια τάση.

Πέρα όμως από τα επιστημονικά δεδομένα η χρυσή αναλογία, ο αριθμός φ, περιβάλλεται από ένα πέπλο μυστηρίου, κυρίως γιατί εντυπωσιακές προσεγγίσεις του απαντώνται, εντελώς απρόσμενα σε ένα σωρό μέρη στη φύση. Ακόμα και μια τομή του ανθρώπινου DNA φαίνεται να ενσωματώνεται άψογα σε ένα χρυσό δεκάγωνο. Η χρυσή αναλογία και τα σχήματα που σχετίζονται με αυτή συνεχίζουν να κινούν το ενδιαφέρον των μαθηματικών, αλλά και των απλών ανθρώπων.

Διαβάστε το πλήρες κείμενο του άρθρου: http://www.world-mysteries.com/sci_17.htm

Πηγή : http://www.e-telescope.gr/

Τι συμβαίνει στην καρδιά ενός αντιδραστήρα που δεν ψύχεται.

To κτίριο του αντιδραστήρα 1 πριν και μετά την έκρηξη του Σαββάτου. Στο εσωτερικό του, το κέλυφος του αντιδραστήρα είναι πιθανώς ανέπαφο.   (Φωτογραφία:  Associated Press

 

---

 

Τόκιο, Ιαπωνία

Τρεις ημέρες μετά την απίστευτη φυσική καταστροφή που έπληξε την Ιαπωνία, η κατάσταση παραμένει επικίνδυνη αλλά ασαφής στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα. Η υπηρεσία πυρηνικής ασφάλειας έχει ενδείξεις ότι οι αντιδραστήρες 1 και 3 έχουν υποστεί μερική τήξη, ενώ το ίδιο είναι πιθανό να συμβαίνει τη Δευτέρα και στον αντιδραστήρα 2. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο κίνδυνος ραδιενεργού διαρροής σε μεγάλη απόσταση είναι μικρός.
Η τήξη της καρδιάς των αντιδραστήρων είναι επικίνδυνη κατάσταση, δεν οδηγεί όμως απαραίτητα σε μεγάλη διαρροή ραδιενέργειας.
Η επανάληψη μιας τραγωδίας ανάλογης με του Τσερνόμπιλ θεωρείται απίθανη, καθώς η πίεση στους αντιδραστήρες εκτονώνεται, και δεν αναμένεται να προκαλέσει έκρηξη του δοχείου αντίδρασης και εκτίναξη ραδιενεργού υλικού ψηλά στην ατμόσφαιρα.
Στη χειρότερη περίπτωση, η διαρροή ραδιενέργειας θα επηρέαζε την περιοχή γύρω από τον σταθμό σε ακτίνα μερικών δεκάδων χιλιομέτρων.
Και οι τρεις μονάδες στο σταθμό Φουκουσίμα Νταΐτσι είναι αντιδραστήρες ζέοντος ύδατος.

• Σε έναν τυπικό αντιδραστήρα αυτής της κατηγορίας, ράβδοι ουρανίου-235 υφίστανται πυρηνική σχάση μέσα στο δοχείο αντίδρασης, το οποίο είναι γεμάτο με απιονισμένο νερό. Το νερό βράζει υπό πίεση, σε θερμοκρασία περίπου 285 βαθμών Κελσίου, ατμοποιείται και διοχετεύεται σε τουρμπίνες για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
• Σε αυτή την κατηγορία αντιδραστήρων, το ίδιο νερό χρησιμοποιείται και ως ψυκτικό μέσο. Παράλληλα, ρυθμίζει την εκπομπή νετρονίων, τα οποία διατηρούν την αλυσιδωτή αντίδραση σχάσης.
• Οι τρεις αντιδραστήρες στο σταθμό της Φουκουσίμα (Φουκουσίμα Νταΐτσι) τέθηκαν αυτόματα εκτός λειτουργίας αμέσως μετά το σεισμό και τη διακοπή της ηλεκτροδότησης. Οι ράβδοι σχάσιμου υλικού, στους οποίους η θερμοκρασία παραμένει υψηλή για πολλές μέρες, αρχικά συνέχισαν να ψύχονται από αντλίες που διατηρούν τη ροή νερού γύρω τους.
• Οι εφεδρικές γεννήτριες που τροφοδοτούσαν τις αντλίες σταμάτησαν να λειτουργούν περίπου μία ώρα αργότερα.
• Χωρίς τα συστήματα ψύξης, το νερό σταδιακά εξατμίζεται από την καρδιά του αντιδραστήρα. Θα χρειαζόταν μερικές ώρες μέχρι η στάθμη να πέσει αρκετά ώστε να αφήσει τις ράβδους καυσίμου εκτεθειμένες στον αέρα.
• Οι ράβδοι αρχίζουν να λιώνουν και απελευθερώνουν ραδιενεργά ισότοπα στο νερό. Μερικές ώρες μετά, το πυρακτωμένο υλικό αρχίζει να διαπερνά το δοχείο αντίδρασης, κατασκευασμένο από  ανθεκτικό χάλυβα πάχους 10 έως 20 εκατοστών.
• Το ραδιενεργό υλικό διαρρέει μέσα στο κέλυφος γύρω από το δοχείο αντίδρασης. Το κέλυφος είναι αεροστεγές και έχει τοιχώματα από ατσάλι ή οπλισμένο σκυρόδεμα, πάχους ενάμισι έως δύο μέτρων.
• Για να δραπετεύσουν μεγάλες ποσότητες ραδιενεργού υλικού στο περιβάλλον, το κέλυφος θα έπρεπε να διαρραγεί με έκρηξη λόγω της πίεσης.
• Στη χειρότερη περίπτωση, το πυρακτωμένο υλικό της καρδιάς του αντιδραστήρα σχηματίζει μια λίμνη λάβας, η οποία λιώνει το έδαφος και μπορεί να φτάσει μέχρι τον υδροφόρο ορίζοντα. Εκεί, το νερό βράζει και απελευθερώνει ένα σύννεφο ραδιενεργού ατμού.

Όπως ανακοίνωσε την Κυριακή η ιαπωνική υπηρεσία πυρηνικής ασφάλειας, το ραδιενεργό καίσιο που ανιχνεύθηκε έξω από το σταθμό της Φουκουσίμα είναι πιθανό να προέρχεται από το λιώσιμο των ράβδων καυσίμου. Το ίδιο δήλωσε αργότερα ο εκπρόσωπος του Ιάπωνα πρωθυπουργού Νοριγιούκι Σικάτα.
Τη Δευτέρα, οι αρχές ανακοίνωσαν ότι έμειναν πλήρως εκτεθειμένες στον αέρα οι ράβδοι καυσίμου στον αντιδραστήρα 3.
Κανείς όμως δεν μπορεί να επιβεβαιώσει ότι συνέβη μερική τήξη της καρδιάς στους τρεις αντιδραστήρες, πριν τα συνεργεία μπορέσουν να πλησιάσουν.

• Δεδομένου ότι το χαλύβδινο κέλυφος που περιβάλλει τους αντιδραστήρες εκτιμάται ότι παραμένει ανέπαφο, η διαρροή μεγάλης ποσότητας ραδιενεργού υλικού θεωρείται απίθανη.
• Η σχετικά μικρή διαρροή ραδιενέργειας που καταγράφηκε μάλλον προήλθε από την ελεγχόμενη απελευθέρωση ραδιενεργού ατμού, προκειμένου να αποφευχθούν νέες εκρήξεις. Θα μπορούσε επίσης να έχει προέλθει από ραδιενεργή σκόνη που είχε συσσωρευτεί στο κτίριο στα 40 χρόνια λειτουργίας του αντιδραστήρα 1. Και αυτό παραμένει πάντως ασαφές.
• Σύμφωνα με τις ιαπωνικές αρχές, η έκρηξη πιθανώς προκλήθηκε από την ανάφλεξη υδρογόνου που είχε παραχθεί από διάσπαση του νερού. Αυτό πάντως παραμένει ανεπιβεβαίωτο.

Στο μεταξύ, η Tokyo Electric Co. (Tepco), η εταιρεία που διαχειρίζεται το σταθμό, διοχετεύει θαλασσινό νερό και βόριο στους αντιδραστήρες. Το νερό μειώνει τη θερμοκρασία, ενώ το βόριο απορροφά πρωτόνια για να μετριάσει την αλυσιδωτή αντίδραση σχάσης.
Η χρήση θαλασσινού νερού είναι ύστατη λύση, καθώς διαβρώνει και τελικά αχρηστεύει τον αντιδραστήρα.
Προβλήματα είχαν εμφανιστεί στα συστήματα ψύξης ενός ακόμα πυρηνικού σταθμού της επαρχίας Φουκουσίμα, τον Φουκουσίμα-Νταΐνι, τη Δευτέρα όμως ανακοινώθηκε ότι αποκαταστάθηκαν.

Πηγή : in.gr

SkySails bring windpower to container ships!

Η αξιοποίηση της αιολικής ενέργειας στη σύγχρονη ναυτιλία!

Πηγή : youtube

Το τσουνάμι απο το διάστημα!Πως κατέγραψε η NASA το τσουνάμι που έπληξε την πόλη Σεντάι.

H πρώτη εικόνα, στο πάνω μέρος της, δείχνει την πόλη Σεντάι πρίν απο τον σεισμό και το τσουνάμι που ακολούθησε. Στο κάτω μέρος της εικόνας φαίνεται η η ίδια πόλη το πρωί του Σαββάτου.

ΦΩΤΟ REUTERS

H περιοχή Σεντάι απο το διάστημα όπως φαινόταν στις 26 Φεβουαρίου. ΦΩΤΟ REUTERS

H περιοχή Σεντάι όπως φαίνεται το Σάββατο. ΦΩΤΟ REUTERS

Πηγή : newsit.gr

Τα 10 πιο υπέροχα πειράματα φυσικής που έγιναν ποτέ!

Ο Robert P. Crease, μέλος του τμήματος φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης στο Stony Brook και ιστορικός στο Εθνικό Εργαστήριο του Brookhaven, είχε ζητήσει σε έναν αριθμό φυσικών επιστημόνων να κατονομάσουν τα πιο υπέροχα πειράματα όλων των εποχών. Με βάση το κείμενο του George Johnson που δημοσιεύτηκε στο New York Times θα δούμε στη συνέχεια τα 10 πειράματα που ήρθαν πρώτα σύμφωνα με την παραπάνω έρευνα.

Το πείραμα της διπλής σχισμής

Ο γάλλος φυσικός Louis de Broglie πρότεινε το 1924 ότι τα ηλεκτρόνια και άλλα τμήματα ύλης, τα οποία μέχρι τότε είχαν αντιμετωπιστεί μόνο ως υλικά σωματίδια, έχουν επίσης ιδιότητες κυμάτων όπως πλάτος και συχνότητα. Αργότερα (το 1927) η κυματική φύση των ηλεκτρονίων επαληθεύτηκε πειραματικά από τους C.J. Davisson και L.H. Germer στη Νέα Υόρκη και από τον G.P. Thomson στο Aberdeen της Σκοτίας.

Για να εξηγήσουν την υπόθεση αυτή οι φυσικοί συχνά χρησιμοποιούσαν ένα νοητικό πείραμα, στο οποίο το πείραμα του Young με τη διπλή σχισμή πραγματοποιείται με τη χρήση μίας δέσμης ηλεκτρονίων αντί για φωτόνια. Μία δέσμη ηλεκτρονίων προσκρούει σε ένα πέτασμα με δύο σχισμές από τις οποίες περνούνε τα ηλεκτρόνια και αποτυπώνονται σε μία επιφάνεια πίσω από το πέτασμα. Ακολουθώντας τους νόμους της κβαντομηχανικής η δέσμη των σωματιδίων θα χωριζόταν στα δύο και η σύνθεση των επιμέρους δεσμίδων θα αλληλεπιδρούσε με τέτοιο τρόπο, ώστε να σχηματιστεί το ίδιο σχήμα των φωτεινών και σκοτεινών λωρίδων, όπως γίνεται και με την περίπτωση που το πείραμα εκτελείται με μία φωτεινή δέσμη. Σύμφωνα με ένα άρθρο του Physics World, το 1961 ο Claus Jonsson του Tubingen πραγματοποίησε το πείραμα αυτό σε εργαστήριο.

Το πείραμα του Γαλιλαίου με την πτώση αντικειμένων

Στα τέλη του 1500 υπήρχε η κοινή πεποίθηση ότι τα βαρύτερα αντικείμενα πέφτουν πιο γρήγορα από τα ελαφρύτερα. Το είχε πει και ο Αριστοτέλης άλλωστε. Είναι εντυπωσιακό το πόσα χρόνια πέρασαν μέχρι να βρεθεί κάποιος που να αμφισβητήσει το παλιό αυτό δόγμα που προήλθε από την αρχαία Ελλάδα.

Ο Galileo Galilei που ήταν μαθηματικός στο πανεπιστήμιο της Πίζας, τόλμησε να αμφισβητήσει αυτήν την τόσο κοινή πεποίθηση. Η ιστορία έχει παραμείνει στην παράδοση της επιστήμης ως εξής: λέγεται ότι έριξε δύο διαφορετικού βάρους αντικείμενα από την κορφή του πύργου της Πίζας, δείχνοντας ότι έφτασαν στο έδαφος την ίδια χρονική στιγμή. Η αμφισβήτησή του στον Αριστοτέλη μπορεί να του στοίχισε τη δουλειά του, αλλά έδωσε το μήνυμα ότι αυτό που ορίζει ο κοινός νους μπορεί σε μία επανεξέτασή του να καταρρεύσει.

Το πείραμα του Milikan με τις σταγόνες του λαδιού

Το πείραμα των σταγόνων του λαδιού ήταν η πρώτη άμεση και πειστική μέτρηση του ηλεκτρικού φορτίου ενός ηλεκτρονίου. Έγινε το 1909 από τον αμερικανό φυσικό Robert A. Milikan. Χρησιμοποιώντας έναν ψεκαστήρα αρώματος ψέκασε σταγόνες λαδιού μέσα σε έναν διαφανή θάλαμο. Στην κορυφή και στη βάση του θαλάμου υπήρχαν μεταλλικές πλάκες συνδεδεμένες με μπαταρία δημιουργώντας έναν θετικό και έναν αρνητικό πόλο. Εφόσον κάθε σταγονίδιο λάμβανε ένα ελάχιστο φορτίο στατικού ηλεκτρισμού καθώς ταξίδευε στον αέρα, η ταχύτητα της κίνησής του μπορούσε να ελεγχθεί με αλλαγές της τάσης στις δύο πλάκες. Όταν ο χώρος μεταξύ των δύο πλακών ιονίζεται με ακτινοβολία, τα ηλεκτρόνια του αέρα κολλάνε στα σταγονίδια του λαδιού προσδίδοντάς τους αρνητικό φορτίου. Ο Milikan παρατήρησε πολλά σταγονίδια μεταβάλλοντας την τάση και ελέγχοντας το αποτέλεσμα. Μετά από πολλές επαναλήψεις συμπέρανε ότι το φορτίο μπορεί να λάβει μόνο κάποιες συγκεκριμένες τιμές. Οι μικρότερες από τις τιμές αυτές αντιστοιχούν στο φορτίο του ηλεκτρονίου.

Η ανάλυση του φωτός μέσω ενός πρίσματος από τον Νεύτωνα

Ο Isaac Newton γεννήθηκε τη χρονιά που πέθανε ο Γαλιλαίος. Αποφοίτησε από το κολέγιο Trinity του Cambridge το 1665 και στη συνέχεια παρέμεινε κλεισμένος στο σπίτι του για δύο χρόνια μέχρι να περάσει η επιδημία της πανώλης. Όλον αυτόν τον καιρό είχε πολλές ιδέες που τον απασχολούσαν.

Σύμφωνα με την κοινή γνώμη της τότε εποχής το λευκό φως ήταν η καθαρότερη μορφή φωτός, ενώ τα διάφορά χρώματά του αποτελούσαν κάποιο είδος αλλαγών που θεωρούσαν ότι είχε υποστεί το φως. Για να ελέγξει την υπόθεση αυτή ο Νεύτωνας κατηύθυνε μία ακτίνα ηλιακού φωτός σε ένα πρίσμα και ανακάλυψε ότι αναλύεται σε ένα φάσμα χρωμάτων στον τοίχο. Οι άνθρωποι εκείνης της εποχής γνώριζαν το φαινόμενο του ουράνιου τόξου αλλά το θεωρούσαν ως ενός είδους όμορφη ανωμαλία. Τελικά ο Νεύτωνας κατέληξε ότι τα θεμελιώδη χρώματα του φωτός είναι το κόκκινο, το πορτοκαλί, το κίτρινο, το πράσινο, το μπλε, το λουλακί και το βιολετί, καθώς και οι μεταξύ τους διαβαθμίσεις. Εκείνο που φαινόταν επιφανειακά τόσο απλό όπως μία ακτίνα φωτός, εάν το κοιτούσε κανείς σε μεγαλύτερο βάθος έκρυβε μία θαυμάσια πολυπλοκότητα.

Το πείραμα της συμβολής του φωτός από τον Young

Ο Νεύτωνας δεν είχε στα πάντα δίκιο. Μέσα από μία ποικιλία επιχειρημάτων κατάφερε να εγκαθιδρύσει στο επιστημονικό κατεστημένο την άποψη, ότι η φύση του φωτός είναι σωματιδιακή και όχι κυματική. Το 1803 ο Thomas Young, άγγλος γιατρός και φυσικός, πρότεινε ένα πείραμα. Έκανε μία τρύπα σε ένα παραθυρόφυλλο και το κάλυψε με ένα κομμάτι χαρτόνι στο οποίο είχε σχηματίσει μία μικρή τρύπα και ακολούθως χρησιμοποίησε έναν καθρέφτη για να εκτρέψει την ακτίνα φωτός που έμπαινε από την τρύπα αυτή. Στη συνέχεια πήρε μία λεπτή κάρτα και την τοποθέτησε με την κόψη της στη διαδρομή της ακτίνας, χωρίζοντάς την στα δύο. Το αποτέλεσμα ήταν μία σκιά που παρουσίαζε φωτεινές και σκοτεινές ζώνες, ένα φαινόμενο που θα μπορούσε να εξηγηθεί με την υπόθεση ότι οι δύο φωτεινές δέσμες αλληλεπιδρούσαν σαν κύματα. Οι φωτεινές περιοχές σχηματιζόντουσαν εκεί που οι δύο κορυφές των κυμάτων συνέπιπταν, ενδυναμώνοντας η μία την άλλη, ενώ οι σκοτεινές περιοχές σχηματιζόντουσαν εκεί που η κορφή του ενός κύματος συναντούσε τη βάση του άλλου με αποτέλεσμα να αλληλοεξουδετερωθούν.

Με το πέρασμα των χρόνων το πείραμα αυτό επαναλήφθηκε με μία κάρτα η οποία είχε δύο τρύπες ώστε να χωρίζει στα δύο τη φωτεινή δέσμη. Αυτά τα επονομαζόμενα ‘πειράματα διπλής σχισμής’ αποτέλεσαν το πρότυπο για τον καθορισμό της κυματικής κίνησης. Ένα θέμα που έμελλε να αποκτήσει εξέχουσα σημασία τον επόμενο αιώνα, όταν έκανε την εμφάνισή της η κβαντική θεωρία.

Το πείραμα του Cavendish για τη μέτρηση της σταθεράς της βαρύτητας

Το πείραμα αυτό έγινε τη χρονιά 1797-98 από τον άγγλο επιστήμονα Henry Cavendish. Χρησιμοποίησε μια συγκεκριμένη μέθοδο και χρησιμοποίησε τον εξοπλισμό που κατασκεύασε ο συμπατριώτης του γεωλόγος John Michell, ο οποίος πέθανε το 1793. Η πειραματική διάταξη αποτελούνταν από μία ράβδο που ήταν κρεμασμένη ισορροπώντας στο κέντρο της, στις άκρες υπήρχαν δύο μικρά μεταλλικά σφαιρικά βάρη, ενώ σε μικρή απόσταση από αυτά υπήρχαν δύο βαριές σφαίρες από μολύβι. Η έλξη που εφάρμοζαν τα ζεύγη των βαρών μεταξύ τους προκαλούσε μία ελαφριά περιστροφή της ράβδου, μέσω της οποίας μπόρεσε να γίνει ο πρώτος υπολογισμός της τιμής για τη βαρυτική σταθερά G. Το πείραμα αυτό είναι ευρέως γνωστό ως ‘το ζύγισμα της Γης’, γιατί ο καθορισμός του G επέτρεψε να υπολογιστεί η μάζα της γης.

Ο Ερατοσθένης και η μέτρηση της περιφέρειας της Γης

Στο Ασουάν, περίπου 800 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου, οι ηλιακές ακτίνες έπεφταν κάθετα το απόγευμα του θερινού ηλιοστασίου. Ο Ερατοσθένης (γεννήθηκε περίπου το 276 π.Χ.) πρόσεξε ότι την ίδια μέρα και ώρα στην Αλεξάνδρεια, το φως του ηλίου έπεφτε σε γωνία 7 μοιρών από την κατακόρυφο. Υπέθεσε πολύ σωστά ότι η απόσταση του ήλιου ήταν πολύ μεγάλη, ώστε οι ακτίνες του που φτάνουν στη γη καταλήγουν να είναι πρακτικά παράλληλες μεταξύ τους. Υπολογίζοντας την απόσταση μεταξύ του Ασουάν και της Αλεξάνδρειας μπόρεσε να μετρήσει την περιφέρεια της γης. Το ακριβές αποτέλεσμα των μετρήσεών του (που ήταν σε στάδια) είναι αμφίβολο και έτσι δεν είναι σίγουρη η ακρίβειά τους. Θεωρείται ότι ποικίλλει από 0,5 έως 17% σε σχέση με τις μετρήσεις που είναι αποδεκτές από τους σύγχρονους αστρονόμους.

Το πείραμα του Γαλιλαίου με τις σφαίρες που κυλάνε σε κεκλιμένα επίπεδα

Ο Γαλιλαίος συνέχισε να βελτιώνει τις ιδέες του σχετικά με την κίνηση των αντικειμένων. Πήρε μία επιφάνεια με μήκος περίπου 6 μέτρα και πλάτος 25 εκατοστά και σκάλισε στο κέντρο της ένα αυλάκι, όσο το δυνατόν πιο ίσιο και λείο. Το έγειρε ώστε να γίνει κεκλιμένο και άφησε να κυλήσουν μπρούτζινες σφαίρες διανύοντας διάφορες αποστάσεις, μετρώντας την κάθοδό τους με μία κλεψύδρα νερού. Σε κάθε κάθοδο μετρούσε το νερό που είχε τρέξει στην κλεψύδρα, το οποίο αντιστοιχούσε στο χρόνο που χρειάστηκε κάθε σφαίρα για να κυλήσει στην κεκλιμένη επιφάνεια, και σύγκρινε το αποτέλεσμα με την απόσταση που ταξίδεψε η σφαίρα.

Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη η ταχύτητα κάθε κυλιόμενης σφαίρας θα έπρεπε να είναι σταθερή και ο διπλασιασμός του χρόνου κύλισης θα σήμαινε και διπλασιασμό του διαστήματος που διάνυσε. Ο Γαλιλαίος με το παραπάνω πείραμα έδειξε ότι το διάστημα είναι ανάλογο του τετραγώνου του χρόνου. Εάν διπλασιαστεί ο χρόνος, η σφαίρα θα διανύσει τετραπλάσια απόσταση. Ο λόγος είναι ότι η σφαίρα επιταχύνεται από τη βαρύτητα.

Η ανακάλυψη του πυρήνα από τον Rutherford

Όταν ο Ernest Rutherford έκανε πειράματα για τη ραδιενέργεια στο πανεπιστήμιο του Manchester του 1911, υπήρχε η πεποίθηση ότι τα άτομα αποτελούνταν από συμπαγείς μάζες με θετικό ηλεκτρικό φορτίο, ενώ στο εσωτερικό τους κυκλοφορούσαν ηλεκτρόνια (το μοντέλο του ‘σταφιδόψωμου’). Αλλά όταν αυτός και οι συνεργάτες του εκτόξευσαν μικρά θετικά φορτισμένα σωματίδια (σωματίδια Α) προς ένα λεπτό φύλο χρυσού, με έκπληξη παρατήρησαν ότι ένα μικρό ποσοστό από αυτά αναπήδησε προς τα πίσω. Σαν σφαίρες που αναπηδούν όταν τις εκτοξεύει κανείς προς ένα ζελέ. Ο Rutherford διαπίστωσε ότι στην πραγματικότητα τα άτομα δεν ήταν τόσο συμπαγή όπως πιστευόταν μέχρι τότε. Το μεγαλύτερο μέρος της μάζας θα έπρεπε να είναι συγκεντρωμένο σε έναν μικροσκοπικό πυρήνα, ενώ τα ηλεκτρόνια θα έπρεπε να κυκλοφορούν γύρω από αυτόν. Αν και έχουν υπάρξει τροποποιήσεις του μοντέλου αυτού από την κβαντική θεωρία, η εικόνα αυτή του ατόμου έχει διατηρηθεί μέχρι και σήμερα.

Το εκκρεμές του Φουκώ

Πριν από μερικά χρόνια μία ομάδα επιστημόνων άφησαν να αιωρηθεί ένα εκκρεμές επάνω από το Νότιο Πόλο και παρατήρησαν την κίνησή του, επαναλαμβάνοντας ένα διάσημο πείραμα που είχε γίνει στο Παρίσι το 1851. Χρησιμοποιώντας ένα ατσάλινο νήμα με μήκος 67 μέτρα, ο γάλλος επιστήμονας Jean Bernard Leon Foucault άφησε μία σιδερένια σφαίρα βάρους 28 κιλών να αιωρηθεί από τον θόλο του Πάνθεου, κινούμενη μπροστά και πίσω. Για να καταγράψει την κίνησή της, στερέωσε μια μικρή ράβδο στη σφαίρα, η οποία αποτύπωνε την τροχιά του εκκρεμούς σε μία επιφάνεια στρωμένη με άμμο, στο έδαφος κάτω από τη σφαίρα.

Το κοινό παρατηρούσε με έκπληξη το εκκρεμές να κάνει μία κυκλική κίνηση, πράγμα που μπορούσε να διαπιστωθεί από τις ελαφρώς διαφορετικές γραμμές που αποτύπωνε στην άμμο η σφαίρα σε κάθε κίνησή της. Στην πραγματικότητα, η κυκλική κίνηση συνέβαινε στο πάτωμα του Πάνθεου και με αυτόν τον τρόπο ο Φουκώ κατάφερε να δείξει ότι η γη γυρίζει γύρω από τον άξονά της. Στο γεωγραφικό πλάτος που αντιστοιχεί στο Παρίσι, το εκκρεμές συμπλήρωνε έναν πλήρη κύκλο κάθε 30 ώρες, ενώ στο νότιο ημισφαίριο η κίνησή του θα ήταν αντίστροφη από την φορά των δεικτών του ρολογιού. Στον ισημερινό δε θα έκανε καμία κυκλική κίνηση. Στο Νότιο Πόλο η περίοδος μιας πλήρους περιστροφής της τροχιάς του εκκρεμούς διαπιστώθηκε ότι ήταν 24 ώρες.

Πηγή : perierga.gr

Όταν η Σελήνη πλησιάζει τη Γη!

Στην κοντινότερη απόστασή της με τη Γη πρόκειται να βρεθεί η Σελήνη στις 19 Μαρτίου, αποκαλύπτοντας μια μοναδική θέα ακόμα και στους ερασιτέχνες αστρονόμους.

Το φαινόμενο ονομάζεται «σεληνιακό περίγειο». Η Σελήνη θα περάσει μόλις 354.507 χιλιόμετρα μακριά από τη Γη. Πρόκειται για την κοντινότερη απόσταση που θα βρεθούν τα δύο ουράνια σώματα από το 1992.

Εν όψει του φαινομένου, το Διαδίκτυο έχει πάρει «φωτιά» από επίδοξους «επιστήμονες», οι οποίοι προβλέπουν καταστροφές να ακολουθούν τη βόλτα της Σελήνης στον γήινο ουρανό.

Κάποιες από τις επικρατέστερες απόψεις είναι ότι το σεληνιακό περίγειο θα προκαλέσει εκρήξεις ηφαιστείων, σεισμούς και σφοδρά καιρικά φαινόμενα. Τις θεωρίες αυτές βασίζουν σε αντίστοιχες εμφανίσεις της Σελήνης το 1955, το 1974, το 1992 και το 2005, χρονιές οι οποίες σημαδεύτηκαν από ακραία καιρικά φαινόμενα.

Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί το φονικό τσουνάμι τον Δεκέμβριο του 2004 που έπληξε την Ινδονησία. Μόλις δύο εβδομάδες αργότερα, τον Ιανουάριο του 2005, η Σελήνη πραγματοποιούσε τον κοντινό στη Γη περίπατο.

Πάντως, ο αστρονόμος Pete Wheeler του Διεθνούς Κέντρου Ραδιοαστρονομίας υποστηρίζει ότι οι μόνες αλλαγές που θα υπάρξουν είναι στη στάθμη του νερού της παλίρροιας κατά την εξέλιξη του φαινομένου.

Πηγή : http://www.newsbomb.gr/

Κίνδυνος θάνατος για τον πλανήτη από τις μέλισσες!

Στην έκθεση αναφέρεται ότι μεγάλη θνησιμότητα σε αποικίες μελισσών καταγράφεται και στην Κίνα, στην Αίγυπτο αλλά και στην Λατινική Αμερική.

Ο μαζικός θάνατος αποικιών μελισσών σε πολλά σημεία του πλανήτη ενδέχεται να αποτελεί ένα μέρος μόνο της μεγάλης, βαθείας και αυξανόμενης απειλής --που πρόερχεται από τη μόλυνση του περιβάλλοντος-- και για τα αποθέματα τροφών για τους ανθρώπους, προειδοποιεί μια σχετική έκθεση των Ηνωμένων Εθνών που δημοσιοποιήθηκε σήμερα.
Η εξασθένιση των άνθεων των φυτών, η μεγάλη εξάπλωση των παρασίτων, η αλλόγιστη χρήση μικροβιοκτόνων είναι μερικοί μόνο από τους δεκάδες παράγοντες της μόλυνσης του αέρα που οδήγησαν στην πρόσφατη κατάρρευση των αποικιών των μελισσών, κυρίως στη Βόρεια Αμερική (μείωση κατά 30%) και στην Ευρώπη (επίσης 30%), αναφέρεται στην έκθεση του Περιβαλλοντικού Προγράματος του ΟΗΕ.
Αυτό το "κοκτέιλ" προβλημάτων μόλυνσης --σπανίως υπάρχει ένα μόνο πρόβλημα, το οποίο είναι και εύκολο να εντοπιστεί και να αντιμετωπιστεί-- ενδέχεται να πλήξει και τις άγριες μέλισσες και άλλα έντομα που η ύπαρξή τους είναι ζωτικής σημασίας για την γονιμοποίηση της πατάτας , της σόγιας, των μήλων και δεκάδων άλλων προϊόντων.
"Είναι τελικώς η κορυφή του παγόβουνου αυτό που γίνεται με τις μέλισσες;" αναρωτιέται ο Πίτερ Νιούμαν, επικεφαλής συντάκτης της έκθεσης του Περιβαλλοντικού Προγράμματος του ΟΗΕ, που τιτλοφορείται "Η εξαφάνιση των μελισσών και οι διάφορες απειλές για τα έντομα".
"Δεν υπάρχει άμεση απειλή για τη γονιμοποίηση των μελισσών αλλά είναι προδιαγεγραμμένη", ανέφερε ο κ. Νιούμαν που έκανε έκκληση "να κάνουμε όλοι κάτι για να ενισχύσουμε τα έντομα για τις μελλούμενες γενιές".
"Υπάρχουν ενδείξεις ότι το πρόβλημα επεκτείνεται και τείνει να γίνει παγκόσμιο, αφού σε ορισμένες περιοχές της γης υπάρχει μείωση των μελισσών κατά 85%--στη Μέση Ανατολή, για παράδειγμα" ανέφερε εκφράζοντας τη λύπη του ο κ. Νιούμαν.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι μέλισσες, οι πεταλούδες και τα σκαθάρια, όπως και τα πουλιά, εκτιμάται ότι προσφέρουν ετησίως στην ανθρώπινη οικονομία εργασία αξίας 153 δισεκατομμυρίων ευρώ, δηλαδή το 9,5% της συνολικής αξίας της εργασίας για την παραγωγή ανθρώπινης τροφής, επισήμανε ο κ. Νιούμαν αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι μόνο στις ΗΠΑ πάνω από δύο εκατομμύρια αποικίες μελισσών προσφέρουν στον άνθρωπο την πολύτιμη γονιμοποίηση των ειδών προς βρώση με το συνεχές γυρολόγημά τους από φυτό σε φυτό και από λουλούδι σε λουλούδι.
Με δεδομένο ότι από τα 100 είδη λαχανικών που προσφέρουν το 90% της τροφής στον κόσμο, τα 70 είδη γονιμοποιούνται από τις μέλισσες, γίνεται σαφής η ανεκτίμητη προσφορά τους και οι αυξημένες ευθύνες των ανθρώπων για τη σωτηρία τους, προστίθεται στην έκθεση.

Πηγή : newsit.gr

Ένζυμο σβήνει τις αναμνήσεις!

Το εντόπισαν ισραηλινοί επιστήμονες και επιτρέπει την ενίσχυση ή ακόμη και το σβήσιμο της μνήμης

Τελ Αβίβ

Ένα ένζυμο το οποίο επιτρέπει την ενίσχυση ή ακόμη και το σβήσιμο της μνήμης εντόπισαν ισραηλινοί επιστήμονες από το Ινστιτούτο Επιστήμης Βάιτσμαν (Weizmann).

Σε πειράματα που έκαναν σε ποντίκια, οι ειδικοί προκάλεσαν στα τρωκτικά αναγούλα χορηγώντας τους αρχικά μια συγκεκριμένη τροφή. Στόχος τους ήταν να συνδέσουν τη γεύση της με τη δυσάρεστη αυτή εμπειρία.

Στη συνέχεια, εκπαίδευσαν τα ζώα να συνδέουν επιπλέον τροφές με κοιλόπονο, ενώ τους χορήγησαν ενέσιμα έναν αβλαβή ιό ο οποίος εξέφραζε την πρωτεϊνική κινάση Μ ζήτα (ΡΚΜ) – ένα ένζυμο που επηρεάζει τη μνήμη.

Στον οργανισμό τους, ο ιός εξέφραζε είτε μια λειτουργική εκδοχή του ενζύμου, είτε μια μεταλλαγμένη μορφή που μπλόκαρε τη δραστηριότητα ακόμη και του φυσικώς εκφραζόμενου ενζύμου.

Οι επιστήμονες είδαν λοιπόν ότι τα αυξημένα επίπεδα του ενζύμου ενίσχυαν την ικανότητα των πειραματόζωων να ανακαλούν τις μνήμες που σχετίζονταν με τις δυσάρεστες τροφές, ενώ αντίθετα, η μεταλλαγμένη εκδοχή του ενζύμου τις διέγραφε πλήρως.

Προσεχώς και σε χάπι;

Το ένζυμο ΡΚΜ φαίνεται ότι δρα με πολύ διαφορετικό τρόπο από ότι άλλα ενισχυτικά μνήμης, καθώς επιτρέπει την παρέμβαση σε παλαιότερες αναμνήσεις.

Κατά τους ειδικούς, δεν αποκλείεται τα ευρήματα αυτά να οδηγήσουν στη δημιουργία νέων φαρμάκων που να απευθύνονται σε ασθενείς με Αλτσχάιμερ, σύνδρομο μετατραυματικού στρες (PTSD) ή φοβίες, ενισχύοντας ή διαγράφοντας αντίστοιχα παλαιότερες αναμνήσεις τους.

Πηγή: tovima.gr

«Παγωμένη» η αιτία ανόδου της στάθμης των θαλασσών

 

Στη δημοσιότητα πολυετής μελέτη επιστημόνων

Οι πάγοι της Γροιλανδία και της Ανταρκτικής που λιώνουν αναδεικνύονται πλέον στην κύρια αιτία της ανόδου της στάθμης των θαλασσών παγκοσμίως.
Ο ρυθμός με τον οποίο λιώνουν οι πάγοι στις δύο ηπείρους, σύμφωνα με την έρευνα της Αμερικάνικης Ένωσης Γεωφυσιολόγων, έχει πλέον ξεπεράσει το ανάλογο φαινόμενο στα παγόβουνα και τους πολικούς πάγους. Τα συμπεράσματα της 20χρονης έρευνας θα δημοσιευθούν αναλυτικά στην επιθεώρηση του οργανισμού, αυτό το μήνα.
Σύμφωνα με τους υπεύθυνους της έρευνας, στην οποία συμμετείχε και ένα μέλος από τα εργαστήρια της αμερικανικής αεροδιαστημικής υπηρεσίας, οι παγετώνες στη Γροιλανδία και την Ανταρκτική έχασαν κατά μέσο όρο 475 γιγατόνους από τη μάζα τους, κάθε έτος κατά την περίοδο της μελέτης του φαινομένου, ενώ τα παγόβουνα και οι πάγοι των πόλων μόλις 402 γιγατόνους.
Όπως αναφέρει η μελέτη, η άνοδος της στάθμης των θαλασσών μόνο από την τήξη των δύο παγετώνων φθάνει τα 1,3 χιλιοστά το χρόνο κατά μέσο όρο ή τα 15 εκατοστά μέχρι το 2050. Έκτιμάται ότι η άνοδος της στάθμης θα είναι σημαντικά υψηλότερη από αυτή που προέβλεπε η δραματική έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα το 2007 το Διεκυβερνητικό Πάνελ των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή.
Η τήξη των πάγων οφείλεται στην αυξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη από τα αέρια της καύσης των υδρογοναθράκων, εξαιτίας της υπερβολικής τους χρήσης, στις ανθρώπινες δραστηριότητες.

Πηγή : http://www.newsbeast.gr/

Προϊόν καθαρισμού της ατμόσφαιρας εκμεταλλεύεται την ηλιακή ακτινοβολία

Ίσως παραφορτώνουμε τον αέρα που αναπνέουμε με αρκετούς ρύπους, αλλά το "ατμοσφαιρικό απορρυπαντικό", σαν σφουγγαρίστρα που συλλέγει τους επικίνδυνους ρύπους εξακολουθεί να υπάρχει και να λειτουργεί με μεγάλη ένταση, σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Nature (2006: 442, 184 - 187). Η παρουσία του ως μέσου καθαρισμού των ουρανών φαίνεται να εξαρτάται από την υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία κι όχι από την ποσότητα των ρύπων που πρέπει να καθαριστούν. Το χαμηλότερο στρώμα της γήινης ατμόσφαιρας (η τροπόσφαιρα) ωφελείται από ένα καταπληκτικό σύστημα αυτοκαθαρισμού που απομακρύνει ρύπους όπως τα οξείδια του αζώτου, το μεθάνιο και το μονοξείδιο άνθρακα.

Το υπεύθυνο μόριο για τον καθαρισμό, είναι η ρίζα του υδροξυλίου (OH), η οποία δημιουργείται όταν υπεριώδης ακτινοβολία διασπά ένα μόριο όζοντος για να παραχθούν μόρια οξυγόνου που στη συνέχεια αντιδρούν με το νερό. Μεταξύ των προϊόντων της αντίδρασης είναι και οι ρίζες υδροξυλίου που είναι ιδιαίτερα δραστικές και αντιδρούν άμεσα με ίχνη ατμοσφαιρικών αερίων, όπως το μονοξείδιο του άνθρακα, το οποίο γρήγορα μετατρέπεται σε διοξείδιο του άνθρακα. Το μεγάλο ερώτημα είναι εάν μπορούμε να στηριχθούμε στην δράση του υδροξυλίου ή εάν οι ρύποι θα πρέπει να καταναλώνονται. Η απάντηση είναι δύσκολη καθώς οι μετρήσεις των επιπέδων του OH συναντούν εμπόδια αφού η ρίζα παραμένει με αυτή τη μορφή μόνο για ένα δευτερόλεπτο προτού αντιδράσει και βρίσκεται σε χαρακτηριστικά μικρές συγκεντρώσεις. Όμως οι ερευνητές έχουν ξεπεράσει αυτήν την τεχνική πρόκληση, μετρώντας άμεσα το ποσό ατμοσφαιρικού υδροξυλίου εδώ τα τελευταία πέντε χρόνια.

Η μελέτη, που χρησιμοποίησε το Μετεωρολογικό Παρατηρητήριο Οχενπίσενμπεργκ στη νότια Γερμανία, διαπίστωσε ότι το ποσό υδροξυλίου στον ουρανό δεν άλλαζε σημαντικά από τη μία χρονιά στην άλλη. "Δεν υπάρχει καμία μακροπρόθεσμη τάση για το επίπεδο του OH", αναφέρουν οι ερευνητές. Φαίνεται ότι υπάρχει αφθονία του "ατμοσφαιρικού απορρυπαντικού" ακόμα. Όμως τα καλά νέα, μετριάζονται με μια προειδοποίηση. Ένας εκ των συντακτών της μελέτης, ο Φραντζ Ρόχερ του Ερευνητικού Κέντρου Ζόλιχ εξηγεί πως "οι παρατηρήσεις δείχνουν επίσης ότι οι ατμοσφαιρικοί χημικοί δεν κατανοούν πλήρως τις σύνθετες αντιδράσεις που ελέγχουν την παραγωγή και την καταστροφή των ριζών υδροξυλίου στην ατμόσφαιρά μας. Αν και οι ρίζες του υδροξυλίου διασπώνται από τους ρύπους μερικά από τα ίδια αυτά μόρια βοηθούν επίσης στην ανακύκλωση του OH. Είναι ένα περίπλοκο σύστημα. Οι χημικές αντιδράσεις συνδέονται μεταξύ τους καθώς η μία ενισχύει το αποτέλεσμα της άλλης. Προσπαθούμε να καταλάβουμε κάθε αντίδραση χωριστά και κατόπιν να βάλουμε όλο τα επιμέρους μέρη σε ένα και μοναδικό μοντέλο ώστε να ερμηνεύσουμε πως προκύπτουν τελικά τα συγκεκριμένο επίπεδα στην συγκέντρωση του υδροξυλίου".

Προς έκπληξή τους, οι ερευνητές βρήκαν ότι το ποσό υδροξυλίου στην ατμόσφαιρα φαίνεται να εξαρτάται μόνο από την ένταση μιας συγκεκριμένης ζώνης υπεριώδους ηλιακής ακτινοβολίας (η ίδια ακτινοβολία UVB που δημιουργεί το μαύρισμα) και την τίποτα άλλο. "Κανένας δεν θα μπορούσε να φανταστεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Θα πρέπει να υπάρχουν κανονιστικές διαδικασίες που να ακυρώνουν ό,τι άλλο συμβαίνει στο σύστημα των χημικών αντιδράσεων", επισημαίνει ο Ρόχερ. Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει (με παρατηρήσεις μερικών εβδομάδων) ότι υπάρχει ισχυρή σύνδεση μεταξύ των συγκεντρώσεων υδροξυλίου και της υπεριώδους (UV) ακτινοβολίας, αλλά δεν ήταν δυνατό να διευκρινιστεί αν αυτή η σχέση παραμένει σταθερή κατά τη διάρκεια των χρόνων. Η έρευνα έχει απλοποιήσει το πρόβλημα μέτρησης των επιπέδων υδροξυλίου. Μπορεί πια να δημιουργηθεί ένας "δείκτης OH", βασιζόμενοι στις μετρήσεις της ακτινοβολίας UVB. Αυτό θα διευκολύνει τους ερευνητές να παρακολουθήσουν τις μακροπρόθεσμες τάσεις στην ποσότητα του "ατμοσφαιρικού απορρυπαντικού". Τι θα συμβεί στις συγκεντρώσεις υδροξυλίου στο μέλλον; Αυτό θα εξαρτηθεί από την ποσότητα του προστατευτικού στρώματος όζοντος, που μας προφυλάσσει από την UVB. Σύμφωνα με πρόσφατη ανασκόπηση στην επιστημονική επιθεώρηση Nature τα επίπεδα όζοντος στην προηγούμενη δεκαετία είχαν μειωθεί και φαίνονται να αυξάνονται λόγω της μείωσης των ρύπων που καταναλώνουν το όζον. Προς το παρόν, το σύστημα αυτοκαθαρισμού που διαθέτουμε λειτουργεί καλά αλλά τα επίπεδα υδροξυλίου θα μπορούσαν να αλλάξουν καθώς το στρώμα όζοντος γίνεται πιο πυκνό.

Πηγή : sciencenews.gr

Σε Δοκιμή η Τεχνική για Νερό από τις Καμινάδες των Βιομηχανιών

Ο καπνός από τις καμινάδες των βιομηχανιών είναι και αυτός μια πρώτη ύλη και συγκεκριμένα πηγή νερού, σύμφωνα με την εταιρεία ΚΕΜΑ, η οποία αναπτύσσει μια νέα τεχνολογία εκμετάλλευσής του, με σημαντικά οφέλη και για το περιβάλλον. Η επιχείρηση στηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ στο όλο σχέδιο μετέχουν και δεκατρείς εταίροι από την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική.

Η καινοτομία αφορά τη χρήση ειδικής μεμβράνης στις καμινάδες των μονάδων εκείνων που βρίσκονται σε ιδιαίτερα ξηρές και άνυδρες περιοχές, ώστε να συλλεχθεί το νερό που κανονικά καταλήγει στην ατμόσφαιρα με την μορφή των υδρατμών. Στη συνέχεια, το νερό μπορεί να καταλήξει στην καλλιέργεια τροφής και σε άλλους ωφέλιμους σκοπούς

Η σχετική έρευνα ξεκίνησε δέκα χρόνια πριν στην Ολλανδία και πλέον οι προσπάθειες διευρύνθηκαν με την συμμετοχή περισσότερων επιχειρήσεων. Μεγάλης κλίμακας δοκιμές διεξάγονται σε σταθμούς ενέργειας του Ισραήλ και της Ισπανίας, καθώς και σε γεωθερμικό σταθμό στην Τυνησία.

Οι πρώτες δοκιμές που έγιναν στην Ολλανδία και τη Γερμανία έδειξαν πως το 40% του νερού που διαφεύγει μπορεί να συγκρατηθεί στην ειδική μεμβράνη. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι ένας σταθμός ενέργειας με ισχύ 400 μεγαβάτ είναι σε θέση να μετατραπεί από καταναλωτής νερού σε παραγωγό νερού. Οι ποσότητες που εξοικονομούνται μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες 3.500 νοικοκυριών της Δύσης ή 9.500 νοικοκυριών της Αφρικής.

Πηγή : neaenergeia.gr

Ο άλυτος γρίφος του Einstein!

Σύμφωνα με τον Einstein o παρακάτω γρίφος θεωρείται άλυτος για το 98% των ανθρώπων... Έχουμε και λέμε...

Υπάρχουν 5 σπίτια, 5 διαφορετικών ανθρώπων. Σε κάθε ένα από τα σπίτια αυτά ζει ένας άνθρωπος διαφορετικής εθνικότητας. Οι 5 ιδιοκτήτες πίνουν ένα συγκεκριμένο είδος ποτού, καπνίζουν μια συγκεκριμένη μάρκα τσιγάρων και έχουν όλοι ένα συγκεκριμένο κατοικίδιο. Όλοι έχουν μεταξύ τους διαφορετικά κατοικίδια, διαφορετικές μάρκες τσιγάρων και διαφορετικά είδη ποτών.

ΕΡΩΤΗΣΗ: ποίος έχει το ψάρι ;;;

Στοιχεία:

α) Ο Άγγλος ζει στο κόκκινο σπίτι.

β) Ο Σουηδός έχει ένα σκύλο.

γ) Ο Δανός πίνει τσάι.

δ) Το πράσινο σπίτι είναι αριστερά από το άσπρο σπίτι.

ε) Ο ιδιοκτήτης του πράσινου σπιτιού πίνει καφέ.

ζ) Αυτός που καπνίζει Pall Mall τσιγάρα έχει πουλιά για κατοικίδια.

η) Ο ιδιοκτήτης του κίτρινου σπιτιού καπνίζει Dunhill.

θ) Αυτός που μένει στο μεσαίο σπίτι πίνει γάλα.

ι) Ο Νορβηγός μένει στο 1ο σπίτι.

κ) Αυτός που καπνίζει Blends μένει δίπλα σε αυτόν που έχει γάτες.

λ) Αυτός που έχει το άλογο μένει δίπλα σε αυτόν που καπνίζει Dunhill.

μ) Ο ιδιοκτήτης που καπνίζει Bluemasters πίνει μπίρα.

ν) Ο Γερμανός καπνίζει Prince.

ξ) Ο Νορβηγός μένει δίπλα στο μπλε σπίτι.

ο) Αυτός που καπνίζει Blends έχει ένα γείτονα που πίνει νερό.

Είχε  δίκιο  ο  Einstein  για  το  98% ;;;

Πηγή : e-telescope.gr

Πέταξε το διαστημικό όχημα της Boeing.

Θα τεθεί στη διάθεση της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ

Η αμερικανική αεροναυπηγική εταιρεία Boeing ανακοίνωσε αργά χθες βράδυ την επιτυχή εκτόξευση ενός δεύτερου μη επανδρωμένου διαστημικού οχήματος Χ-37Β για λογαριασμό της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ.
Η εκτόξευση πραγματοποιήθηκε στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ.
«Το Δεκέμβριο ζήσαμε μία ιστορική στιγμή όταν το Χ-37Β έγινε το πρώτο μη επανδρωμένο όχημα που βγήκε στο διάστημα και προσγειώθηκε μόνο του» και «σήμερα κάναμε άλλο ένα σημαντικό βήμα», σχολίασε το Κρεγκ Κούνινγκ, αντιπρόεδρος της Boeing Space & Intelligence Systems.
Το πρώτο OTV είχε εκτοξευθεί τον περασμένο Απρίλιο για μία διάρκεια περίπου οκτώ μηνών και είχε προσγειωθεί στην αεροπορική βάση Βάντεμπεργκ τον Δεκέμβριο.

 

Πηγή : newsbeast.gr

Πώς να κατεβάσετε εύκολα βίντεο από το Youtube!

Κατεβάστε εύκολα και γρήγορα όσα βίντεο σας κάνουν εντύπωση και δείτε τα στη συνέχεια από τον υπολογιστή σας οποιαδήποτε στιγμή θέλετε.

Με την προσθήκη ενός Add-on στον Mozilla Firefox  μπορείτε να κατεβάζετε όποιο βίντεο θέλετε από το Youtube.
Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να ανοίξτε τον Firefox και να πάτε στα Tools και να κάνετε κλικ στην επιλογή Add-ons.
Στο πεδίο της αναζήτησης (search) γράψτε DownloadHelper και στη συνέχεια εγκαταστήστε το add-on στον υπολογιστή σας και κάντε restart τον Firefox.

Θα εμφανιστεί ένα νέο εικονίδιο δίπλα από την γραμμή διευθύνσεων (Adress Bar) και απλά πατώντας πάνω του όταν βλέπετε ένα βίντεο στο Youtube σας δίνει επιλογές για τη μορφή που θέλετε να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε το βίντεο που σας ενδιαφέρει.

Πηγή : newsit.gr