Μηπως το Μπουντεσλάντε τῶν Ἑβραίων ήταν ήλεκτρικος συμπυκνωτἠς; Ύπήρξε ο ίσχυρισμος, αλλα δέν υπαρχουν αποδείξεις. Αυτό που είναι βέβαιο είναι οτι, ο ήλεκτρισμος τέθηκε σέ μαγική χρήση στήν Περσία πολύ νωρίς, ήδη απο τήν έποχή τῶν σασανιτῶν, δηλαδή μεταξύ του 214 καί 651 μ.χ. Ἡ αποδειξη θρέθηκε το 1936 απ' τον δοκτορα Βίλχελμ Καίνιχ του ίρανικού κρατικου Μουσείου στή Βαγδατη. Στο Κοτζούτ Ραμπουα, νοτιοδυτικα της Βαγδατης, ανακάλυψε πήλινα αγγεία υψους έξι ἰντσῶν μέ διαμετρο τριων ἰντσων περίπου. Περιείχαν χαλκινους κυλίνδρους καί σιδερένιες ταινίες απομονωμένα μεταξύ τους μέ κατραμι. Βρέθηκε θειικός χαλκος στον πατο τῶν αγγείων. Μέ τήν προσθήκη νερού, θα μπορούσε να παραχθεί ήλεκτρικο ρεύμα απ' αυτές τίς πρωτόγονες μπαταρίες αρκετά φορτισμένο για τήν έπιμεταλλωση χρυσού ή ασημιού μέ γαλβανισμο.
Ἡ αρχαιοτερη απ' αυτές τίς μπαταρίες παει πίσω ως το 250 π.χ. Ἡ πιο προσφατη έγινε γυρω στα 650 μ.χ. Στίς ανασκαφές, θρέθηκαν έπίσης αντικείμενα έπιμεταλωμένα μέ χρυσό μέ τον γαλβανικο τροπο.
Ο Γαλβανι εφηύρε τήν ηλεκτρική διεργασία που πήρε τ'ονομα του το 1791, καί το 1800 ο Βολτα δημιουργησε τήν πρώτη μπαταρία του πολιτισμου μας, δηλαδή τή στήλη Βολτα. Ἑπομένως είχαμε λιγοτερο απο 200 χρονια να έξερευνήσουμε τίς χρήσεις του ήλεκτρισμου. Οί αρχαίοι μαγοι, απ'τήν αλλη μερια, είχαν πανω απο δυο χιλιαδες χρονια. Δέν μπορεί ν' αποκλειστεί ή πιθανοτητα οτι ανακαλυψαν χρήσεις αυτού που είναι αγνωστες σε μας σήμερα.
Το μυστικό του ήλεκτρισμου φαίνεται πως το φύλαγαν πολύ καλά. Ὁ ήλεκτρισμός δέν αναφέρεται ποτέ άμεσα στ' αλχημικα ή μαγικα συγγράμματα. Άπ' τήν αλλη μερια, υπαρχει μια ολόκληρη σειρά απο κρυμμένους υπαινιγμους που δειχνουν αναφορες για λάμπες πού καινε με κρύο φῶς, για συσκευές πού μοιάζουν με το ηλεκτρικό όργανο πού χρησιμοποιούν οι γιατροί, για συσκευες πού αναπαραγουν εικόνες, πράγμο πού μας θυμιζει την ηλεκτρικη φωτογράφιση η ξηρογραφία. Ἡ μελετη αύτῶν τῶν συγγραμματων θ' αξιζε τον κόπο για τον σύγχρονο τεχνικο.
Ἡ αρχαιοτερη απ' αυτές τίς μπαταρίες παει πίσω ως το 250 π.χ. Ἡ πιο προσφατη έγινε γυρω στα 650 μ.χ. Στίς ανασκαφές, θρέθηκαν έπίσης αντικείμενα έπιμεταλωμένα μέ χρυσό μέ τον γαλβανικο τροπο.
Ο Γαλβανι εφηύρε τήν ηλεκτρική διεργασία που πήρε τ'ονομα του το 1791, καί το 1800 ο Βολτα δημιουργησε τήν πρώτη μπαταρία του πολιτισμου μας, δηλαδή τή στήλη Βολτα. Ἑπομένως είχαμε λιγοτερο απο 200 χρονια να έξερευνήσουμε τίς χρήσεις του ήλεκτρισμου. Οί αρχαίοι μαγοι, απ'τήν αλλη μερια, είχαν πανω απο δυο χιλιαδες χρονια. Δέν μπορεί ν' αποκλειστεί ή πιθανοτητα οτι ανακαλυψαν χρήσεις αυτού που είναι αγνωστες σε μας σήμερα.
Το μυστικό του ήλεκτρισμου φαίνεται πως το φύλαγαν πολύ καλά. Ὁ ήλεκτρισμός δέν αναφέρεται ποτέ άμεσα στ' αλχημικα ή μαγικα συγγράμματα. Άπ' τήν αλλη μερια, υπαρχει μια ολόκληρη σειρά απο κρυμμένους υπαινιγμους που δειχνουν αναφορες για λάμπες πού καινε με κρύο φῶς, για συσκευές πού μοιάζουν με το ηλεκτρικό όργανο πού χρησιμοποιούν οι γιατροί, για συσκευες πού αναπαραγουν εικόνες, πράγμο πού μας θυμιζει την ηλεκτρικη φωτογράφιση η ξηρογραφία. Ἡ μελετη αύτῶν τῶν συγγραμματων θ' αξιζε τον κόπο για τον σύγχρονο τεχνικο.
Αρχαία μπαταρία (χρονολογείται μεταξύ 250 π.Χ.-250 μ.Χ.) που ανακαλύφθηκε στην Khujut Rabu μερικά χιλιόμετρα έξω από την Βαγδάτη)
Ή βαφή μετάλλων, η κατασκευη κόκκινου, γαλάζιου, η μαύρου χρυσού, λευκού χρυσού, η δημιουργία διαφανῶν μετάλλων, όλες αύτες οι ειδικές μεθοδοι, αναφερονται κάπως στα συγγραμματα της αλχημείας. Δεν εχουμε πια κανενα λογο ν' απορρίπτουμε αύτούς τούς ύπαινιγμούς σαν παραμύθια τῶν γιαγιαδων. Μπορει να ύπηρξαν ηλεκτροχημικες διεργασιες (μετατόπιση ιοντων κοι παγκοσμια μεταβίβαση ονισμένου αερίου) για τα οποία δεν ξέρουμε τιποτα σημερα. Οι αρχαῖοι ειχαν ανεξαντλητη ύπομονη. Ειναι εντελῶς πιθανο οτι επεξεργάζοντον ενα μεταλλο η ενα κράμα επι ενα ολόκληρο αιῶνα, αναμεσα σε τεσσερις γενιες, με ηλεκτρολυτικό η ηλεκτροχημικό τροπο. Χρησιμοποιῶντας τις σύγχρονες μεθοδους μας, ειδικά το εναλλακτικό ρεύμα ύψηλης συχνότητας, ίσως βρούμε κάποιο τρόπο για να κανουμε αύτες τις διεργασίες να γίνονται σε λίγα δευτερολεπτα. Άλλα το πρῶτο βημα πρεπει να εῖναι το πῶς νο καταπιαστούμε με αύτο το προβλημα, κι' αύτο δεν γινεται. Ή Σοβιετικη Ἐνωση εῖναι η μονη χῶρα στην οποια η επιστημη κανει ολο κοι περισσοτερες επιδρομες σ'αύτό τον Κλαδο. Οι ερευνες τους προκαλούν αρκετά νεα προβληματα. Κοντά στην Τασκένδη, παραδείγματος χάριν, έγιναν μερικες ανακαλύψεις, δηλαδη θρέθηκαν πηλινα αγγεῖα κλεισμενα με κάποιο εῖδος πλαστικής ούσίας. Το περιεχόμενο τους περιοριζοταν σε μια μεγάλη σταγονα ύδραργύρου.
'Ο σκοπός τῶν αγγείων δεν εῖναι γνωστός. Μια περιγραφή αύτῶν μαζι με εικόνες δημοσιεύτηκε στο σοβιετικο περιοδικό "Ὁ σύγχρονος τεχνολόγος". Αν κατασκευάστηκαν από γυαλί, θα μπορούσαμε να ύποθεσουμε οτι ήταν συσκευές για την παραγωγή στατικού ηλεκτρισμού ή πηγές φωτος. 'Ο Πικάρντι απέδειξε ότι ήλεκτρομαγνητικα κύματα χαμηλής συχνότητας παραγονται όταν υδράργυρος κουνιέται δυνατά μέσα σ' ένα ποτήρι. Ἐχουν αρκετή δύναμη να κάνουν ένα σωλήνα νέου να λαμιτει. Άλλα αυτό το αποτέλεσμα δέν εῖναι δυνατό μ' ένα αγγεῖο φτιαγμένο από πηλό. Ἑπομένως, ποιος εῖναι ο σκοπός αὐτῶν τῶν ανγεἰων; Εῖμαστε στήν ῖδια θέση που θα βρισκόταν ένας ανθρωπος του̃ δωδέκατου αἰώνα, αν του̃ έδειχναν ένα μετασχηματιστή ή μια λυχνία.
Ή βαφή μετάλλων, η κατασκευη κόκκινου, γαλάζιου, η μαύρου χρυσού, λευκού χρυσού, η δημιουργία διαφανῶν μετάλλων, όλες αύτες οι ειδικές μεθοδοι, αναφερονται κάπως στα συγγραμματα της αλχημείας. Δεν εχουμε πια κανενα λογο ν' απορρίπτουμε αύτούς τούς ύπαινιγμούς σαν παραμύθια τῶν γιαγιαδων. Μπορει να ύπηρξαν ηλεκτροχημικες διεργασιες (μετατόπιση ιοντων κοι παγκοσμια μεταβίβαση ονισμένου αερίου) για τα οποία δεν ξέρουμε τιποτα σημερα. Οι αρχαῖοι ειχαν ανεξαντλητη ύπομονη. Ειναι εντελῶς πιθανο οτι επεξεργάζοντον ενα μεταλλο η ενα κράμα επι ενα ολόκληρο αιῶνα, αναμεσα σε τεσσερις γενιες, με ηλεκτρολυτικό η ηλεκτροχημικό τροπο. Χρησιμοποιῶντας τις σύγχρονες μεθοδους μας, ειδικά το εναλλακτικό ρεύμα ύψηλης συχνότητας, ίσως βρούμε κάποιο τρόπο για να κανουμε αύτες τις διεργασίες να γίνονται σε λίγα δευτερολεπτα. Άλλα το πρῶτο βημα πρεπει να εῖναι το πῶς νο καταπιαστούμε με αύτο το προβλημα, κι' αύτο δεν γινεται. Ή Σοβιετικη Ἐνωση εῖναι η μονη χῶρα στην οποια η επιστημη κανει ολο κοι περισσοτερες επιδρομες σ'αύτό τον Κλαδο. Οι ερευνες τους προκαλούν αρκετά νεα προβληματα. Κοντά στην Τασκένδη, παραδείγματος χάριν, έγιναν μερικες ανακαλύψεις, δηλαδη θρέθηκαν πηλινα αγγεῖα κλεισμενα με κάποιο εῖδος πλαστικής ούσίας. Το περιεχόμενο τους περιοριζοταν σε μια μεγάλη σταγονα ύδραργύρου.
'Ο σκοπός τῶν αγγείων δεν εῖναι γνωστός. Μια περιγραφή αύτῶν μαζι με εικόνες δημοσιεύτηκε στο σοβιετικο περιοδικό "Ὁ σύγχρονος τεχνολόγος". Αν κατασκευάστηκαν από γυαλί, θα μπορούσαμε να ύποθεσουμε οτι ήταν συσκευές για την παραγωγή στατικού ηλεκτρισμού ή πηγές φωτος. 'Ο Πικάρντι απέδειξε ότι ήλεκτρομαγνητικα κύματα χαμηλής συχνότητας παραγονται όταν υδράργυρος κουνιέται δυνατά μέσα σ' ένα ποτήρι. Ἐχουν αρκετή δύναμη να κάνουν ένα σωλήνα νέου να λαμιτει. Άλλα αυτό το αποτέλεσμα δέν εῖναι δυνατό μ' ένα αγγεῖο φτιαγμένο από πηλό. Ἑπομένως, ποιος εῖναι ο σκοπός αὐτῶν τῶν ανγεἰων; Εῖμαστε στήν ῖδια θέση που θα βρισκόταν ένας ανθρωπος του̃ δωδέκατου αἰώνα, αν του̃ έδειχναν ένα μετασχηματιστή ή μια λυχνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου